Huysuzluk Nöbetleri Baş Gösterince Ne Yapmamız Gerekir?
Huysuzluk Nöbetleri
Huysuzluk nöbetleriyle başa çıkabilmenin belli bir yolu yoktur. Çünkü bütün çocukların öfke nöbeti şekilleri ve nöbetlerin sebepleri değişiktir. Nasıl bazı anne babaların sabrı diğerlerine nazaran daha çabuk taşıyorsa bazı çocuklar da diğerlerinden daha fazla huysuzluk nöbeti geçirir. Ama bütün çocuklarda geçerli olan bir şey varsa o da hepsinin aile fertleriyle birlikteyken huysuzluğa başladıkları. Bu yüzden bu öfke veya huysuzluk nöbetlerinin sinirlenmekle bir ilgisi yoktur. Bu daha çok etrafındaki insanlara karşı olumsuz duygular hissettiklerinde ortaya çıkan bir durumdur. Bazı psikologlar bebeklerin bağımsız olmak ve bebek kalmak konusunda duydukları arzular yüzünden tam bir kargaşa içinde olduklarını söyler. Bazılarıysa bu nöbetlerin istediklerini elde edememenin verdiği düş kırıklıklarından kaynaklandığını savunur. Diğer bir ilgi çekici bakış açısıysa bebeğinizin yaptığı ilk huysuzluk nöbetinin gerçek olduğunu ama zaman geçtikçe kendi öfkesi yüzünden yorgun düştüğü zamanlarda yaptığı yaramazlığın farkında olduğunu, hatta kontrolün tamamen ellerinde olduğunu savunur. Bu yüzden bu huysuzluk nöbetleri bebeklerimizin yetişkinler üzerinde etki yaratmak için kullandıkları bir silah işlevi görebilir.
Nöbet Sebepleri
Bu nöbetlerin sebepleri ne olursa olsun bu durumlarda hayatınızı kolaylaştıracak birkaç yararlı bilgiyi paylaşmak isteriz:
Kesin ve net sınırlar çizin ve bunlardan şaşmayın. Bebeğiniz asla kazanamayacağını bildiği bir şey için huysuzluk yapıp kendini yormak istemeyecektir. Mesela bebeğiniz marketlerde istediği kadar şeker yiyemeyeceğini bilirse bunun onun için kocaman bir “hayır” olduğunu hatırlar ve huysuzluk yapmaz.
Bebeğinizin öfke nöbetlerinin parlama noktalarını keşfetmeye ve onları önceden etkisiz hale getirin. Bu yoldaki işaretleri anlamaya çalışıp bu işaretlerin yönlerini saptırın. Mesela, bebeğiniz acıktığında veya yorgun olduğunda mı zorluk çıkarıyor? Önceden bebeğinizin karnını doyurmak ya da atıştırmalık bir şeyler yemesini sağlamak yararlı olabilir.
Her şeyin sakinleştiği bir zamanda kendiniz için bir strateji belirleyin. Bunun işe yaradığı sürece ne olduğunun bir önemi yoktur, fakat bebeğinizin huysuzluk nöbetlerinin bir işe yaramadığını anladığında emin olun. Bu yüzden ödül kullanmayın, pes etmeyin.
Stratejiler sizin için dikkat dağıtıcı olabilir. Yürüyüp gidin, susmasını söyleyin, görmezden gelin veya bağırarak karşılık verin… Bu size kalmış. Fakat her ne yaparsanız yapın, uğruna huysuzluk nöbetleri geçirdiği şeyi elde etmesine izin vermeyin ve sakinleştiği zaman ona bu davranışının kabul edilemez olduğunu anlatın. Eğer ısrarcı bir şekilde öfkelenmeye devam ediyorsa onu cezalandırmanız gerekir. Bu durumda ona odasına gitmesini veya yaramazlık köşesinde oturmasını söyleyin ve bu davranışının kabul edilemez olup bazı sonuçlara katlanması gerektiğini anlayabileceği başka yaptırımlar uygulayın.
Bu sırada çocuğunuzun bu davranışına karşılık kendi cevabınızın ne olduğunu düşünmeyi de ihmal etmeyin, genellikle bebeğiniz en zor baş edebileceğiniz zamanlarda öfkesini dışa vurur. Bu işten eve yorgun döndüğünüz bir anda veya dışarıda insanların arasındayken olabilir. Eğer bebeğiniz tepenizi attırmak için doğru zamanı seçme konusunda yeterince kurnazsa siz de bunun üstesinden gelmek için bu meydan okumalara biraz önsezi ve planlamayla istediğiniz gibi yön verebilirsiniz.
